شـآپـَرَ ڪـــــــِ سَـبــز ِ قـَــفــَســــــــے
ღشبے از درد فراقش رو به میخانـہ نمودم دیدم ازبخت سیا ـہـم در میخانـہ ببستـہღشـآپـَرَ ڪـــــــِ سَـبــز ِ قـَــفــَســــــــے
ღشبے از درد فراقش رو به میخانـہ نمودم دیدم ازبخت سیا ـہـم در میخانـہ ببستـہღ•••◄ رمز
دوستان این یه نقاشی مفهومی ورمز اونایی که موضوع و رو گرفتن منتظر پیام شخصیشون هستم ...
- رمز برج میلاد تهران ـ
من فراماسونر نیستم این نقاشی فراماسون هست اما همش رمز درمورد برج میلاد می باشد.
لطفا جنبه داشته باشید...
•••◄VvV به یاد شهدای نوجوان ســــبـــززز VvV
فایل صوتی متن با صدای آزفنداک فراواک
***
هوا بارانی است و فصل پاییز
گلوی آسمان از بغض لبریز
به سجده آمده ابری که انگار
شده از داغ تابستانه سرریز
هوای مدرسه، بوی الفبا
صدای زنگ اوّل محکم و تیز
جزای خنده‌های بی‌مجوّز
و شادی‌ها و تفریحات ناچیز
برای نوجوانی‌های ما بود
فرود خشم و تهمت‌های یکریز
رسیده اوّل مهر و درونم
پُر است از لحضه‌های خاطرانگیز
کلاسِ درسِ خالی‌مانده از تو
من و گلهای پژمرده سر میز
هوا پاییزی و بارانی‌ام من
درونِ خشم خود زندانی‌ام من
چه فردایِ خوشی را خواب دیدیم
تمام نقشه‌ها بر آب دیدیم
چه دورانی! چه رویای عبوری!
چه جُستن‌ها به‌دنبال ظهوری!
من و تو نسل بی‌پرواز بودیم
اسیرِ پنجه‌هایِ باز بودیم
همان بازی که با تیغِ سرانگشت
به پیش چشم‌های من تورا کشت
تمامِ آرزوها را فنا کرد
دودست دوستی‌مان را جدا کرد
تو جام شوکران را سرکشیدی
به ناگه از کنارم پرکشیدی
به دانه‌دانه اشکِ مادرانه
به آن اندیشه‌های جاودانه
به قطره‌قطره خونِ عشق سوگند
به سوز سینه‌های مانده در بند
دلم صدپاره شد بر خاک افتاد
به قلبم از غمت صد چاک افتاد
بگو آنجا که رفتی، شاد هستی؟
در آن‌سوی حیات، آزاد هستی؟
«هوای نوجوانی» خاطرت هست؟
هنوزم عشق میهن در سرت هست؟
بگو آنجا که رفتی هرزه‌ای نیست؟
تبر! تقدیر سرو و سبزه‌ای نیست؟
کسی دزد شعورت نیست آنجا؟
تجاوز به غرورت نیست آنجا؟
خبر از گورهای بی‌نشان هست؟
صدای ضجّه‌های مادران هست؟
بخوان هم‌درد من، هم‌نسل و هم‌راه
بخوان شعر مرا با حسرت و آه
دوباره اوّل مهر است و پاییز
گلوی آسمان از بغض لبریز
من و میزی که خالی مانده از تو
و گلهایی که پژمرده سر میز
•¤♥¤• عکسهای چاپ نشده ....•¤♥¤•
قطرهای اشک را
بر لبخند شیشه ای پنجره ،
آفتاب نگاهت بخار می کند .
دستپاچه گیم را در جیبهایم جابه جا می کنم
به کتابهایی که سرگذشت قصه ها را ورق می زنند
به همه شعرهایی که طعم گیلاسی ورق ها را
از برگه های دفترت می چینند
و به همه آهنگهایی که روی آب حوض چشمانت موج می زنند
به همه ی آنها
به همه ی تصویرهای در آغوش هم خوابیده ی آلبوم عکسهایت
به همه ی عکسهای به دنیا نیامده ی داخل دوربینم
نامی می دهم
اسمی دست و پا می کنم برای دلت
که با هر بار کوبش دستانم بر سینه ات ... به وجد می آید
و در خون ریزان رگهایی که خود را به تیغ شوق داده اند
... می رود از دست
اسمی دست و پا می کنم برای دلت
که بی من دیگر نمی ماند
به لباسها یم می گویم
خودشان ناز بند رخت را بکشند
... برای پهن کردن تن خیسشان .
و به همه ی زمینهای بی احساس قبرستانها که با مردگانش
به گریه های زندگانی
که از قطره های جوهری پلک هایشان
اندوه نوشته های سنگ شده ، می چکد
... طعم اناری رنگ خونم را می بخشم .
•¤♥¤• عشق بال باخته •¤♥¤•
بر لبانم سایه ی پروانه ای بود
خواهشی از رنگها
که تو آن را بخشیده بودی
با لبهایمان بر تن دیوار تنهائیمان بوسه زدیم
- بال رنگین پروانه ای از تن دیوار گذشت ... پر پر زنان ... -
و عشق دو سه قدم آن سوی دیوار
دوید کودکانه
در مشتها یش پنهان بال له شده ی پروانه ای بود .
◕ میتینگ برو بچ کلوب دات کام - دربند ◕
امروز بچه های با معرفت کلوب بخاطر من محبت کردن اومدن دربند یه میتینگ دوستانه قرار بود خیلی بیشتر باشیم اما خب کار مسدود شدن همه چیز و خراب کرد
و در کل خوش گذشت خیلی با کلی ماجرا
این عکس مربوط به آخر میتینگ بود که من و دفن کردن زیر کلی برف اینقده حال داد
دهکی زرنگی؟؟؟!!!!
باقی توی ادامه مطالب
◕ آرتا دخت ◕
هنوز هم هستند دخترانی که تنشان بوی محبت خالص می دهد . . .
بکرند...
نابند...
احساساتشان دست نخورده است ،
لمس نشده اند ،
تحقیر نشده اند ،
آری ، هنوز هم هستند ! نادرند ! کمیاب اند ! پاک اند !
روزی که قرار می شود کنار گوش کودکی لالایی بخوانند ، شرمشان از نام " مادر " نمی شود !
و زیر آغوش همسرشان ،
چشمانشان را نخواهند بست که با رویای دیگری سر کنند
تقدیم به تمام آرتا دخت های مام سرزمینم ....
•¤♥¤• برف می بارد....•¤♥¤•
برف می بارید
آن شب
که زمستان را
تو فراخواندی بر خاطر من
و به رسوایی من خوش بودی
و به رویای دلم
که جدا مانده ز تو
و به ابر چشمم
که جدا از تو به من
م
ی
ب
ا
ر
ی
د
خندیدی
برف می بارید
آن شب
که تو رفتی تنها
و من از
هیبت آن تنهایی
بی تو از خاطره ها دور شدم
و تو رفتی
تنها
در شبی سرد و زمستانی
برف میبارد
امشب
و ترا ... خاطره را
بر قلبم می بارد
و چه تنهایی
سرد است
وقتی برف
می بارد
بر خاطره ات
و چه تنها خواهم رفت
بی تو و خاطره ات
در شبی سرد و زمستانی
تا رویا
و زمستان گویی
آمده است از راه
تا بسوزاند دل
و بلرزاند ...
•••◄ در ایران VvV
وقتی رئیس جمهور مملکت در سجده مقابل خدا به فکر کفش عزیزشه.....
و دخترک ایرانی به فکر ناموس و شرفش مرد میشه و تن نمی فروشه ....
فریاد کن ...VvV
◕ کجاست آن دل با وفا اااااااا؟؟؟؟!!!! ◕
خسته است دلم در این لحظه ،گرفته است دلم ،همین دل در هم شکسته
بی احساس تر از همیشه ام،غم آمده و به دلم نشسته
غم آمده و اشکم را در آورده
کسی نمیداند من چه حالی دارم، کسی نمیداند من چرا اینگونه پریشانم
کجاست آن آغوشی که به آن پناه ببرم ، کجاست آن دستهایی که مرا نوازش کند ،
اشکهایم را از گونه هایم پاک کند ، مرا از این حال و هوای ابری و دلگرفته رها کند ،
کجاست کسی که فریاد پر از غمم را بشنود و این سکوت غم زده را
با حرفهایش بشکند ، مرا آرام کند ، قلبم را با مهر و محبتهایش آشنا کند
کسی که نمیشنود حرفهای مرا در این لحظه ،
حالا آن کسی که میخواند حرفهایم را در این لحظه نمیبیند اشکهای مرا ،
حس نمیکند درد این دل تنهای مرا
نمیتوانم قلبم را به کسی بسپارم ، بهتر است مثل این لحظه ،از درد خویش بنالم
قلبم را بسپارم به کسی که بشکند آن را ، یا به جای آرامش آزار دهد این قلب بی گناهم را
نمیگردم دیگر هیچ جای دنیا به دنبال یک قلب باوفا
نیست ، هیچ جا ، حتی اینجا ، یک دل با وفا
نیست صداقت ، نیست آن کسی که عشق را درک کند و معنی آن را بداند
وقتی نیست دلی باوفا ، نیست دیگر کسی که آرام کند دل غمگینم را
خسته ام ، باز هم مثل همیشه من هستم و قلب شکسته ام
نوشته ام تا درک کنی ، ای تو که مثل من ، همصدا با غمهای منی
نوشته ام تا نگردی دنبال وفا ، وفا نیست دیگر در این دنیا
نیست دیگر دلی که عاشق باشد ،نیست دلی دیگر که قدر عاشقی را بداند
من که تمام دنیا را گشتم و ندیدم ، اینک هم با قلبی شکسته
مدتهاست که با تنهایی رفیقم ، هنوز هم به حال این دل خویش میگریم
بی آنکه کسی ببیند اشکهایم را ،بی آنکه کسی بشنود درد دلهایم را
بی آنکه کسی درک کند احساسات پاک من را ،
بی آنکه کسی بیاید و دستهایم را بگیرد و مرا آرام کند ،
کجاست آن قلبی که حال مرا از این رو به آن رو کند!
کجاست آن کسی که مرا باور کند...
✿ツ ♥ برای تویی که دور از من و خود منی ...✿ツ ♥
ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم
چند روزیست که هر دم به تو می اندیشــــم
به تو آری به تو یعنی به همان منظر دور
به همان سبز صمیمی به همان باغ بلـــــور
به همان سایه همان وهم همان تصویری
که سراغش ز غزلــــهای خودم می گیری
به همان زل زدن از فاصله ی دور به هم
یعنی ان شیوه ی فهماندن منظور به هـــــــم
به تبسم به تکلم به دل آرایی تو
به خموشی به تماشا به شکیبایـی تــــــــــــــو
به نفس های تو در سایه سنگین سکوت
به سخن های تو با لحجه شیریــــــــن سکوت
شبحی چند شب است آفت جانم شده است
اول نـــــــام کسی ورد زبانـــــــــم شده است
در من انگار کسی در پی انکار من است
یک نفر مثل خودم عاشق دیــــــدار من است
یک نفر ساده چنان ساده که از سادگیش
می شود یک شبـــه پی برد به دلــــــدادگیش
آه ای خواب گران سنگ سبک بار شده
بر ســـــــر روح من افتـــــاده و آوار شده
در من انگار کسی در پی انکار من است
یک نفر مثل خودم تشنه ی دیــــدار من است
یک نفر سبزه چنان سبز که از سرسبزیش
می توان پل زد از احساس خدا تا دل خویــش
رعشه ای چند شب است آفت جانم شده است
اول نام کســـــــــــــــــی ورد زبانم شده است
ای بی رنگ تر از آینه یک لحظه بایست
راستی این شبحه هر شبه تصویر تو نیست ؟
اگر این حادثه ی هر شبه تصویرتو نیست
پس چرا رنگ تو و آینه اینقدر یکیـــــــسـت؟
حتم دارم که تویی آن شبح آینه پوش
عاشقی جرم قشنگی ست به انکــــــــار مکوش
آری آن سایه که هر شب آفت جانم شده بود
آن الفبـــــــــــــــــا که همه ورد زبانم شده بــود
اینک از پشت دل آینه پیدا شده است
و تماشا گه این خیـــــــــــــــل تماشا شده است
آن الفبای دبستانی دلخواه تویی
مشق من آن شبـــــــــــــــح شاد شبانگـــاه تویی
✿ツ ♥ تکیه گاهی میخواهم کوچکتر از خدا بزرگتر از مرد ✿ツ ♥
آه ای مرد که لبهای مرا
از شرار بوسه ها سوزانده ای
هیچ در عمق دو چشم خامشم
راز این دیوانگی را خوانده ای؟
هیچ میدانی که من در قلب خویش
نقشی از عشق تو پنهان داشتم؟
هیچ میدانی کز این عشق نهان
آتشی سوزنده بر جان داشتم؟
گفته اند آن زن زنی دیوانه است
کز لبانش بوسه آسان می دهد
آری اما بوسه از لبهای تو
بر لبان مرده ام جان میدهد
هرگزم در سر نباشد فکر نام
این منم کاینسان تو را جویم به کام
خلوتی میخواهم و آغوش تو
خلوتی میخواهم ولبهای جام
فرصتی تا بر تو دور از چشم غیر
ساغری از باده هستی دهم
بستری میخواهم از گلهای سرخ
تا در آن یک شب تو را مستی دهم
آه ای مردی که لبهای مرا
از شرار بوسه ها سوزانده ای
این کتابی بی سرانجامست و تو
صفحه کوتاهی از آن خوانده ای
(فروغ فرخزاد)